Uzat elini Şiiri - Murat Ülkü

Bir adım at, uzat hele bir elini,
Tutarsam bir kez, bir daha asla bırakmam seni
Senin sevdan dünyadan vazğeçmiş meczuba döndürdü beni
Bu kadar naz yeter, bir adım at bana ve uzat elini.

Sen gelince, aç susuz perişan olacağımı bilsem,
Elini tutunca ruhumun bedenimi terkedeceğini bilsem,
Senin varlığının benim sonum olacağını bilsem,
Hayrolur inşallah sonu düşünme, bir adım at bana ve uzat elini.

Sen gonca bir gülsün dikenlerin yok.
Paylaşıp yükünü, dedi ni seninle çekenlerin yok.
Düşme, düşersen el uzatıp da kaldıranın yok.
Bu kadar eziyet yeter, bir adım at bana ve uzat elini.

Aşkınla yandığımı bile bile gel diyemedin
Sensiz göçer giderim dünyadan dedim de, kal diyemedin
Ya sende gitme, ya benide yanına al diyemedin
Bu kadar aymazlık yeter, bir adım at bana ve uzat elini.

Elini bir uzatsam, çekip çıkaracağım kendi karanlığından
Ruhunu derinliklerinden tırnaklarımla kazıyarak çıkaracağım
Tuttuğum ellerini bir ömür hiç bırakmayacağım
Bu kadar huysuzluk yeter, bir adım at bana ve uzat elini.