Uzat Bana Ellerini Şiiri - Erhan Turan

Uzat bana ellerini,
Süzülsün saçların masmavi göklerde,
Sarsın teninin kokusu küflenmiş dünyamın her noktasını,
Dalgalansın duvağın rüzgâra karşı...
Emrine amade olsun tüm rüzgârlar,
Getirsin seni bana kuşları kıskandıran bir edayla.
Uzat bana elleri,
Mesafeler engel olmasın sana.
Aydınlatsın gelişin karanlığa hüküm giymiş benliğimi.
Sarsın ruhun çürümeye yüz tutmuş ruhumu,
Yüreğim aydınlansın, senin uzaklardan aydınlık saçan
yüzünle.
Uzat bana ellerini,
Uzaklar istendiğinde nasıl yakın olurmuş görsün cümle
âlem!
Sevdamıza şahit olsun bütün dünya ve mağrur ülkem.
Anlatılsın hikâyemiz nesilden nesle her dem.
Önümüzde eğilsin onur gurur ve erdem...
Uzat bana ellerini,
Bin yıllık türküler yeniden dile gelsin.
Diz çöksün önümüzde beş bin yıllık destanlar.
Bizi çalsın yeni yetme şarkılar.
Cilt cilt romanlar basılsın bize,
Sonu kavuşmaya biten...

Uzat bana ellerini,
Bitsin mahkûmiyeti,
Senin gelişini bekleyen, sana doğru uzanmış ellerimin.

Sevinsin adımıza, sonu kavuşmayla bitmeyen bütün sev-
dalılar.

Aydınlansın karanlığa hüküm giymiş bütün yarınlar...
Ve seni yaşasın sonsuza dek,
Senliliğe tutuklu kalmış bendeki bu umutlar...