Uzar Gider Bitmez Ki

sevgisizlik canına tak demiş köprüleri deccal geçmiş
ecel buram ecesi etleri didiklemiş son söz bilmecesi
sanki teni beni seni gitmiş seslere susuş vermiş
büyük iş bu işin kencesi bencesi bir binlik cibinlik
işkencesi tok yemiş yok bu varlık dönencesi
kendine salhane geçim bilencesi bileni yok bilsen
bu nesne devşirme becerisi becersen ki sen
sıfırlar sonsuzu zifiri zemheri zehiri içine
eksi sevgileri selvilerden devşir zerket
eskiler tükendi bileyci başında
belki bulursun sevgiyi zannet
bir keramet ara sahaflar çarşısında
bir kerim emanet altında
son göğün en alt safran katında
yok olmadı ebrûdan gir işin içine dişine
sonu sonra gören bilende durdur dişlileri
keramet yer seni hani yokluk kabuğundu
varlığın hani durdurak yokluğundu
güz kızılı, tan sarısı, katmerli safran torbası
boyaları atanda vah pek vah yani
sana tek sana ey vah ki ne kısmettir
bir zar ki bu atarsan gidersin yeketek
yırtarsan tam isabettir
bilinmez ecem hikmeti ki bu ne devlettir
ece kuşlar, gece kuşlar
bir ötmez geçik yumurtaya gebe kuşlar
ebem kuşak, gök kuşak ağlama sen
ölmez geçidinde ot mu kaldı
halime bakarak sanma ki sen
sendeki ben bir de bu ten gerçeği düşleriz
biz gerçeğe giden köprüleriz
bilesi kazan yavuğunu küresi bilmez ki
sevgisizlik canına tak demiş köprüleri deccal geçmiş
ecel buram ecesi etleri didiklemiş son söz bilmecesi
işkencesi tok yemiş yok bu varlık dönencesi
kendine salhane geçim bilencesi bileni yok bilsen
eksik sevgileri selvilerden devşir zikret
eskiler tükendi bileyci başında
belki bulursun sevgiyi zannet
son göğün en alt safran katında
keramet yer seni hani yokluk kabuğundu
varlığın hani durdurak yokluğundu
bir zar ki bu atarsan gidersin tekeyek
halime bakarak sanma ki sen
yırtarsan tam isabettir
ölmez geçidinde ot mu kaldı
bir ötmez geçik yumurtaya gebe kuşlar
bilesi kazan yavuğun su küresi bilinmez ki
bendeki sen bir de bu ten gerçeği dişleriz
biz gerçeğe giden köprüleriz
büyük iş bencesi bu işin işkencesi bir cibinlik
sanki seni beni teni gitmiş susuşa ses vermiş
bu nesne devşirme becerisi becerirsen sen
zifiri sıfırlar zemheri sonsuzuna
bir kerim emanet altında zehir içene
belki bulursun sevgiyi zannet
bir keramet ara sahaflar çarşısında
sonu sonra gören bilende durdur düşleri
yok olmadı ebrûdan gir içeri
güz sarısı, tan yarısı, katmerli safran sofrası
boyaları atanda eyvah ki ne kısmettir
bilinmez hikmeti ecem bu ne devlettir
ebem kuşak, gök kuşak ağlama sen
halime bakarak sanma ki sen
sevgisizlik canına tak demiş köprüleri deccal geçmiş
sendeki ben bir de bu ten gerçeği düşleriz
biz gerçeğe giden köprüleriz...