Uzansam Benimsin Şiiri - Kamuran Gündüzalp

Kurak bir iklim
şeftali çiceklerinin güzelliğini yakan.
Isyanı öğrendi doğa
Ağladı gökyüzü doya doya
Solarken açmadan pembemsi güzellikler
ateş böceği çaresiz ikinci baharı bekler

Değirmen dönmez sanırdım susuz,
nasılda dönüyor bak rüzgarla
Kuruyan gül, açarmış meğer,
cemre düşünce toprağa...

Bir cekirge misali atlıyorum engelleri
bu gün burda, yarın uzaklarda...

Yükseklerden uçmayı öğrendi gönül
özgürlüğe kurban,
bir çoban'ın dertli kaval sesine ağlarımda
günbe gün kanarken yüreğim
ağlamam sensizliğe.

Hayalinle saklambaç oynuyorum geceleri
sen ben ve unutamadığım anıar....
Hep aynı köşeye saklanıyorsun,
hep aynı ipucu,
nefesini hissediyorum yanıbaşımda
uzansam benimsin

03/01/06