Uzanmış Ellerime O Eller Yorgun

Gönül kafesimden gönlüm
parmaklıklar arasından
kanatlanıp uçmak ister,
özgürce bakmadan ardına.
Dökülüp bir ırmak kenarında,
arınmak ister, tüm derin duygulara.
Yosun tutmuş kalbimin duvarlarına
sağır bir çağırıştır sessiz dünyam.
Tüm gücümle savunmasız
önümde acımasız duruyor zaman.
Uzanmış ellerime , o eller yorgun.
Tutunacak bir dala konacak sevgide
sırtına yaslandığım kadınım,
batıkım sevdama diz boyu.
Gün batımı hülyalarım,
kavuşur geceme dünyam.
Birazda olsa seni yaşarım kadınım,
uyanır gözlerimde güne sabah.
Bir buruk acı sensizliğim.
Baktıkça gözlerine derinden,
gözlerinde kaybolmuş gibiyim...02.10.2018 güre