Ya Rabbi!
Gönlüme bir nur ver zulmete inat!
Gerçeği görecek göz mü var bende?
Uzanır ellerim visale doğru
Huzura çıkacak yüz mü var bende?
Ezel-İ ervahtan gelir selâmın
Cevahir tacısın dilde duamın
Dilimde gül açar kutsi kelâmın!
Başka söyleyecek söz mü var bende!
Hicretim sanadır, ilticam sana
Sevgin hazinemdir o yeter bana
Bir aşkın cevriyle yanarım ama
Mevlana misali köz mü var bende!
Senden gayrısını anmak boşuna
Fani sevdalara kanmak boşuna
O aşk olmayınca yanmak boşuna
İbrahim misâli öz mü var bende?
Ey aşkı yaratan, sevdaya salan!
Tek vuslatım sensin, gerisi yalan.
Dillerde tükenmez tad ile kalan!
Bir Yunus misali tuz mu var bende?
Gönlüm ki seninle gül açan bağdır
Vuslata, masiva önümde ağdır
Mücrimim günahım aşılmaz dağdır
Her ah'ta nedamet az mı var bende.
Kayıt Tarihi : 9.4.2013 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selam ve sevgilerimi sayfada bırakıp şiirini alıp gidiyorum.
Ve elbette en büyük aşk, Yaradana duyulandır.. Eller ondan açılır duaya, O'na kavuşmaya...
Çok hoş bir şiir.. Tebriklerimle Saffet Bey...
TÜM YORUMLAR (7)