Uzaktayım ben
Düşlerine erişemez biriyim
Doğduğum yerlerden uzaktayım ben
Unuttuğum bir çok yerler gibiyim
Uzak bir düş gibi uzaktayım ben
Doğup büyüdüğüm o kerpiç evler
Harapmıdır nedir sorsam ne derler
Suyunda yüzdüğüm akan dereler
Hayelle düş gibi uzaktayım ben
Gök kuşağı gibi idi renklerim
Silinmiş gibidir tüm şekillerim
Unutulmuş dumanlara benzerim
Gözlerdende uzak uzaktayım ben
Doğduğum yerlerin ufku olaydım
Oralarda kalıp orda doyaydım
Dönüşü olmayan durak gibiyim
Bitmeyen yol gibi uzaktayım ben
Sabırsızlığınan merak gibiyim
Yağmursuz havada kurak gibiyim
Bitmeyen akşamla sabah gibiyim
Yakındayım ama uzaktayım ben
Uzun bir yol gibi şu gurbet eller
Vatan kokusuyla esiyor yeller
Bizim bu Dost Şeref özlemdir derler
An değil ta gibi uzaktayım ben
9/05/2011
Dost Şeref
Şerafettin MuşKayıt Tarihi : 31.8.2011 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vatan kokusuyla esiyor yeller
Bizim bu Dost Şeref özlemdir derler
An değil ta gibi uzaktayım ben
İnsan sevdiğine ne kadar uzak olursa olsun herzaman yüreğinde taşır. Uzak yollar mani değil, üstelik daha da körükler aşkı. Harika şiirdi efendim. Özlem, hasret sarmış
tüm dizeleri. Yüreğinize, kaleminize sağlık. Sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (27)