Uzaktayım Şiiri - Ömer Faruk Bostancı

Sen neden oradasın, ben neden uzaktayım?
Sen benden ayrı, ben senden ayrı; tuzaktayım.
Olur mu böylesi, olur mu gayrılık bilmiyorum ki.
Sen neden meşk içindesin, ben kapında ayaktayım?

Bir kimse yok ki derdim yanabileyim.
Issız çöldeyim, kuraktayım.
Desteğim yok, siperim yok ki!
Bu inanılmaz acıya dayanayım.
Çoraktayım.

“Biliriz! ” dersin, bilemezsin.
Sen ben değilsin ki.
Senin için ağlıyorum belki.
Ama yanlış meraktayım!
O sen değilsin!
Firaktayım!

Bir nebze olsun, bir çare!
Olmuşlar çareler biçare!
Tiryaktayım!

Bilemezsin! Sen ben değilsin ki!
Sen o değilsin!
Ben,
Son duraktayım!