Uzaksın bana. Uzaktasın.
Yüzünü göremiyor, ellerini tutamıyorum.
Uzaklardasın. Yalnızlığımı hissediyorum.
Üzüntümde, sevincimde yoksun.
Sesin yok, varlığın yok.
Kendi başıma yaşıyorum hayatı.
'Seninleyim' diyorsun ama.
Yanıma gelemiyorsun.
Uzaksın işte.Uzaktasın.
Seninle değilim geçip giden günlerde.
Bir ben varım burada.
Kurduğum hayaller,
Ve yalnız yaşanan gerçeklerle...
10 Mart 2004
Ayşegül TokerKayıt Tarihi : 11.3.2004 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir
Ben ayrılıkların
Kimi insan ezbere sayar yıldızların adını
Ben hasretlerin
Hasret, istenmeyen bir şey ama kavuşulduğunda beraber geçirilen her anın ne kadar değerli olduğunu,ayrı geçen her saniyenin bile bir ömür törpüsü olduğunu anlıyor insan hasret çekerken. Bir gün hiç uzakta olmamak üzere kavuşacağız canım ve hasretin adı ezberimizde olmayacak.
TÜM YORUMLAR (2)