Uzaktasın Şiiri - Hafize Kılıç 2

Sesin yine uzaklardan geliyor gülüm,
Yanık ve durgun yüreğim de yankılanıyor.
Boğuk bir sesle nasılsın diyorsun,
İsmim düğümleniyor boğazında,
Yutkunarak iyiyim dememi bekliyorsun benden.

Nasıl iyi olurum sensiz be gülüm,
Benden uzaktasın gözüm yollarda,
Yanık memleket havası çalıyor radyoda.
Ne zaman bitecek bu özlem bilmiyorum,
Sen yine uzaktasın yine hasret çıktı falımda.

Bir gelebilsen diyorum,
Yalnızlık sardı bedenimi.
Sensizim umutsuzluk kemiriyor içimi.
Öyle zor öyle zor ki uzaklarda olman,
Çaresizlilik içinde çareler aramam.

Ömrüm seni özlemekle geçiyor.
Sanma ki senin kadar birilerini özlüyorum.
Seni beklemek bir umuda yolculuktur diyorum.
Bitsin bitsin artık bu çile,
İnan bana artık bu yalnızlığa dayanamıyorum.

Tükendim artık,
Uzaktan sesini duymaya dayanamıyorum.
Sendeki beni ya kabul et,
Sendeki sevgimi ya azalt ya da yok et.
Ya da tamamen beni benden alda git.
Bitir artık bu hasreti tükendim kaldım.

Gurbet Meleği