Uzaktan Uzağa Şiiri - Mehmet Şişik

Haram uykular bana, ne zormuş özleminde.
Yaşamak için tek tesellim sözlerinde.
Dalıp dalıp kaybolmadan gözlerinde.
Meğer, görmeden de sevebilirmiş insan.

İçimde doldurulamaz asla boşluğun.
Ölümden daha beter senin yokluğun.
Ciğerlerime dolmasa da cennet kokun.
Meğer, görmeden de sevebilirmiş insan.

Lüzum yok, istemem gündüzü gecesini.
Kazıdım aklıma sözlerinin her hecesini.
Nefesimde hissetmesem de nefesini.
Meğer, görmeden de sevebilirmiş insan.

Alıp kollarıma sarmadan tenini.
Koklamasam da saçının tellerini.
Bir kez olsun tutmasam da ellerini.
Meğer, görmeden de sevebilirmiş insan.

Laf-ı güzaf, engel değil mesafeler aşka.
Kimseyi sevmedim bu kadar, senden başka.
Her zaman yanında olabilseydim keşke.
Meğer, görmeden de sevebilirmiş insan.

19.09.2019