Ben seni hep uzaklardan sevdim sessizce, imkansız olduğunu biliyordum,
Aşk denen esarete seninle düşmüştüm, beni sevsin diye her gece dualar ediyordum,
Bir umut besliyordum içimde içinde sadece sen olan, kimselere söyleyemiyordum,
Görmesemde seni yanı başımda, bir resminle saatlerce çocuklar gibi avunuyordum
İsmin hep dudaklarımın arasında dolaşıp duruyor, kimselere diyemiyorum,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta