Biz dokunamadık aşka.
Tutamadık ellerinden sevdanın.
Yürüyemedik kaldırımlar da kol kola.
Açamadık şemsiyelerimizi.
Yağmurlu bir bahar mevsiminde.
Biz hep uzaktan sevdik.
Biz hep uzaktan sevdalandık.
Biz savaşamadık hayatla.
Direnemedik bütün zorluklarla.
Beraber adım attığımız bu yolda.
Uyanamadık sabahın kör bir vaktinde.
Serçe kuşunun cama her vuruşunda.
Biz hep uzaltan sevdik.
Biz hep uzaktan sevdalandık.
Biz yaşadığımız yasak aşklardan.
İliklerimize kadar beraber ıslandık.
Fırtınaların kapımızı her çaldığında.
Gönül limanlarımıza demir attık.
İki kadeh iki de bakış yaktık gözlerimizde.
Biz hep uzakran sevdik.
Biz hep uzaktan sevdalandık.
Biz hiç bir zaman klasik sevmedik.
Sonuna kadar alaturka sevdik.
Dağıtmadık topladığımız sevdalarımızı.
Eski sevmeler geri gelsin diye.
Alkış tuttuk sahnede duran aşklara.
Biz hep uzaktan sevdik.
Biz hep uzaktan sevdalandık.
Acıya çalardı sevdalarımız.
Gözlerimizde bir demet hüzün.
Ve ayrılığın yaktığı iki beden.
Bitmeyen iki hasretlik türküsü.
Daima çalan hayatın sitemkar şarkısı.
Biz hep uzaktan sevdik.
Biz hep uzaktan sevdalandık.....
Kayıt Tarihi : 2.3.2009 13:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!