Uzaktan Seveceğim Şiiri - Ümit Göksel

Vurdum prangaları yüreğime
Yeter artık çekiyorum ne die çile?
Sanki tek ben varmışım gibi
Bir güneş gibi doğuyor acılar başlayan her güneme

Hayat küs insanlara düşman
Sevgi dolu gözlerim bakar oldu etrafa yalan
Ne tutunacak bir dal
Nede kaldı sığınacak bir liman

Her bulduğumda kaybetmek
Hayatımın bir kuralıymış gibi oldu
Ben böyle değildim bir zamanlar
Hislerim bir bir yok oldu

Uzaktan seveceğim artık aşk'a yaklaşmayacağım
Meyhanelerde gölnümü meze yapmayacağım
Bir zalime kapılıp deli divane gibi
Bastığı yollara toprak kul köle olmayacağım