Uzaktan Gönlünü Alamıyorum

Ayrıldım anamın gül kollarından
Gayrı hasret yolcu, bense sılayım
Çıkmışım gerçeğin tüm yollarından
Ben nasıl zâhirde salât kılayım

Çözüldü bağlarım dizimi tutan
Bir anlık gaf imiş yılları yutan
Ben miyim âh edip cânı unutan
Unuttum sevdiğim, söyle bileyim

Kayboldu sabahlar geldi karakış
Örüldü gönlüme sır nakış nakış
Kartalın gözünde keskin bir bakış
Bülbülün kalbinde onmaz çileyim

Meâl-i hâlini bilmem imâ’nın
Kaybıdır korkutan beni imânın
Derdine ortağım arz-u semânın
Yıldızı vurulan hilâl ileyim

Buz tutmuş denizler dalamıyorum
Derdimi ummâna salamıyorum
Uzaktan gönlünü alamıyorum
Ayhanım gel ki gözyaşın sileyim

Adana - 23.05.07