Uzaktaki Yol Şiiri - Ali Sinkay

Yağmur misali yağıyor ateşler
Uykusuz gecelerimin terli yorganları
Ilık bir bahar akşamı
Ve kafiyesiz şiirler yazıyorum,
Sırılsıklam aşık
Adına aşık,
Gözüne, kaşına aşık
Yanımda tutamıyorum,
Dokunsam ateşin yakıyor
Git diyorum, gitmene dayanamadan
Kal diyorum, gelmenden korkuyorum
Geldiğin zaman kalsan
Ve yine kalsan
Git dediğim zaman
Gözlerindeki yağmurları sil
Seni seviyorum, söyleyemiyorum
Ellerini tutamıyorum, yakıyorlar
Gözlerine bakamıyorum, boğuyorlar
Her şeyim sen olmuşken, kalmana kıyamam
Gitmelerine alıştım, kalmana alışamadım
Giderken, el sallayan birkaç gözyaşı
Yapayalnız bir aşık geride kalan
Gidişlerin yoruyor kalbimi,
Kalmandan korkuyorum...
Sensizlik yakıyor bedenimi
Ateşinden korkuyorum
Git desem kal çıkıyor
Kal desem git dudaklarımda
Aramızda dağlar var,
Kim bilir kaç gece
Bakıp esen rüzgarlara
Ve el sallayıp geçen bulutlara
Usulca okşayıp bir kelebeği
Ve öpüp küçük bir çocuğu
Sana ulaşsın istedim
Sevmelerim sensin, sevilmelerim sen
Gerçeğim de sensin, yalanım da sen
Sana gidiyorsa bu yol
Kavuşan yolların toprağıyım
Yol seni gösteriyorsa,
Yolcu ezer beni
Ama bilmezler ki,
En yakın yol bile
Uzaktır aslında hedefe