Sevgili…
Can sevgili!
Aslında sen bana o kadar yakınsın ki!
Hiç uzaklaşmadın benden…
Denizi ayıramadım gözlerinden…
Dalgaların hışırtısı, fışırtısı…
Gözlerinin kıpırtısı!
Sevgili…
Can sevgili!
Senin yokluğuna söz söylediler…
Sevdiğim pek yakınımda,
Dediğimde;
Bana sen delisin dediler!
Yanımdaki seni göremediler…
Gücenmedim!
Şimdi bile bana öyle yakınsın ki!
Sevgili…
Can sevgili!
Onlar dese de sana;
Uzaktaki sevgili!
Senin adına bir gül çizdim;
Sonbaharın gümüş alnına!
11.08.2014 10.00 – Adana
Arif TatarKayıt Tarihi : 26.11.2014 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O, içimde yaşayan sevgiydi… Bir defa ülfet elbisesini giydi! Şiirde şiirdi! Bir sözle muradına erdi! ______ Arif Tatar
Sevgiyi en masum en yalın haliyle nakış nakış, duygu duygu dizelerine işlenmiş,kalp gözüyle görebilmenin erdemliğini öne çıkarıp sevme duygusunun insanlık için ne derece elzem olduğunu vurgulayan,büyük haz alarak okuduğum çok güzel bir şiirdi.
Değerli Üstadım Arif Abimi yürekten kutluyor,selam ve saygılarımı iletiyorum..
beğenerek haz alarak zevkle okuduğun harika şiiriniz mısralara dizilen duygularınızı candan kutlarım
Algının insana verdiği mutluluğu anlatan şiirinizi ve siz kutlarım Arif Bey... Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (29)