Uzaktaki Sevdama Şiiri - Zekeriya Can

Denizler gibiydi gözlerin
O kadar dalgalı ve derin d iki
Bakmak dahi heyecan veriyordu
Hani dalgalı bir günde sandalla açılırsın ya uzaklara
Korkusuzca ve kendinden emin
Bende öyle bakmak istiyordum gözlerine
O heyecanı yaşamak o denizde ilerlemek misali
Yinede her n ekadar cesaretli olsam da
Kuşkularım yok değildi
Hani dalgaya kapılmak da vardı
O gözlere tekrar bakamama korkusu
Bir yandan da o denizde hüküm süremeyecek isem
O gözlerin bende uyandırdığı heyecan ve anlam niyeydi ki?
Diğer bir yandan şöyle düşünürdüm
Benim yerime hadi başkası çıkarsa bu yolculuğa
O büyük dalgaları aşar da iskeleyi görürse
Hayır böyle bir ihtimal yoktu olmamalıydı
Çünkü o denizleri ben keşfetmiştim ben aşmalıyım
O iskelede sadece benim gemim olmalı
Gözlerden kalbe inen yolda benim gemim yol almalı.
O kalbe ben sahip olmalıyım
O gemiyi iskeleye bağlama misali
Zinciri ise o gözlere sahip olan kişinin ellerinde olmalı
En fırtınalı günde dahi ellerinden bırakmamalı
Bunlar sadece gözlerinden yorumladıklarımdı

Bu eşsiz ülke sadece denizlerden ibaret değildi tabi ki
Ama ülkeyi eşsiz kılan da denizler değil miydi?
Ve denizlerin bende uyandırdığı duygu
Saçların vardı en az denizler kadar dalgalı
Aynı zamanda gece o denize yansıyan
Işıltıların oluşturduğu yakamoz misali
Her telinde ayrı bir güzellik ve de
Bu güzelliğin bende çağrıştırdığı anlam
Güneşi vardı bu ülkenin hiç batmayan
Yirmi dört saat gündüzün yaşandığı
Gecenin karanlığından uzak
Yabancı gelmesin sana gülüşünden bahsediyorum
Yüzünden eksik olmayan o tebessümden.. :)
Her tebessümün bana yansıyan güneş misali
Ben bu ülkede yaşamak istiyorum
Bu ülkede hüküm sürmek
Bu ülkenin sonsuza dek sahibi olmak

Güneşinde ısınmak
Denizinde yol almak
Yakamozlarına dokunmak
İskelesinde yıllanmak...