Uzaktaki kadın
Gözlerini unuttum sanma
Gözlerinin toprağa çalan kahvesini
Bakışlarındaki hınzır çocukluğunu
Ağlamaklı akşamlara benzeyen gözlerini
Unuttum sanma
Hala aynı renkteyse toprağının rengi
Şimdi de aynıdır gözlerin
Garip olan bir yan var ya gözlerinde
Ağlamakla gülmek arasındaki uçurum
Yan yana beklemektedir
Birinden diğerine düşmek üzere
Nasıl da değişmektedir…
Kayıt Tarihi : 8.7.2009 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!