UZAKTAKİ İÇİN DÖKÜLENLER – 11
Martılar yükseldikçe sevdalar yükseliyor
Kanadının ucunda yükseklere ersede,
Sanki mesutmuş gibi yüzlere gülümsüyor
Düne veda ederek bırakıyor hasrete.
O yüksekte uzansa sonsuz mavi ummana
Martılar seslerine kanatların ucunda
Bir sıla beliriyor uzaklardan bu yana
Yokluğa bırakılmış ulaşılmaz burcuna.
Ummanın kıyıları martıları dinliyor
Ne bulursa rızkına ona kabul diyecek,
Ac kalan yavruları ağzı açık bekliyor
Uzaklara uçarak hasreti ödeyecek.
- 20.12.1960 - Gaziantep
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul
Mustafa Yılmaz İsmailoğluKayıt Tarihi : 4.11.2015 00:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yılmaz İsmailoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/04/uzaktaki-icin-dokulenler-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!