Uzaktaki Ben Şiiri - Hüseyin Adem Tülüce

Kaptırdım Rüzgara ağrılı yanlarımı
Soyundum tüm acılı yollarımı
Hayata düşülen iğreti notlarımı
Büyüttüğüm hayatı yok ettiler

Şimdi Yağıyorum içimin kurak topraklarına
Bir geçmiş, duman kokusu gibi
Bir geçmiş, sevdalı bir bakış gibi
Bir geçmiş, uzun duran sessizlik gibi

Uyandı Benden uzaktaki ben
Dev bir saflık içinde
Nazik tutuşlar var gömleğimin sağ cebinde
Devrimler ve isyanlar emer yüreğimin tazeliğini
Çaldı birkaç milyon insan müsveddesi
Hayatımın sahihliğini

Araçlar ve gereçler daha fazla yer tuttu sözlerimizde
Her sabah ve Her Akşam yüz sürdük,boyun eğdik
Doldurduk yüreğimize insan olmamaklığı