Uzaktaki Adam Şiiri - Esra Oskay

Gecelerden süzdüm sancıları
Gündüzüme aldım seni..
Seni aldım yaşamıma; _
Uzaktaki adam!
Şiirlerim susadı,
Damıttım kalbimin içinde
Döktüm avuçlarına..
Tütün kokusu bulaşırken parmaklarıma,
Biterken geleceğin ısısı,
Dibi görünen erik rakısının şişesinde..
Tükendi uzakta ki adamım, izlerin..
Güneş küstü, gece oldu,
Yağmur ihanetini vurdu gamzeli sakallarına..
Açık alnında çizgilerin,
İri sürmeli gözlerinde hüznünle..
Esen ayazda ellerin üşüyorken,
Çektin yine son yudumu şişenin dibinden..
Doğumla ölüm arasındaki çelişen yaşamdan,
Sıkıştırılan duyguların ısrarından..
Bir damla göz yaşı döktün..
Sevdiğin kadına bakan dostlarınla dövüştün.
Tenha o sokakta ıslık dudağına dokunamadan,
Düşündün bir bir yitirdiklerini..
Kutsal kavganın kaderinde..
Kırmızı kelimeler o yalancı tende kaldı.
Yasak cümleler de dehşetle;
Yazamadın duvarlara,karanlık gecelerde,
Ay ışığında...
Yazamadın, telefon tuşlarında mesajlara;
‘’seni seviyorum’’
sanki yasaktı sana bu cümle..
sanki yakışmayacak sandın ağaç gölgelerinde,
Bugulanmış pencerenin camında yasaklarla..
Yaşam ve ölüm arasında iniş çıkışlarında..
Vazgeçtin tüm gerceklerden..
Gerceğe dönmek istedİğinde; ,hayata döndün..
Şiirlere döndün..
Yasak olmayan ellerinle yüreğini,
Yüreğimi ısıttın.üşüyen yüreğimizi,
ısıtırken ilme ilme belleğinde..
Ve sen çok pişman iken;
Şiirlerin bana mirasta,
Emanet edemedin sayfaca dolu dizelerini
Hayatın meleklerine..
Kırmızı damlaların artarken yanağında,
Bir kız çocuğu;
Kömür gözleriyle yaklaştı sana..
‘’Hadi tut elimi,gidelim...’’
‘’Bırak acı geceleri..’’
‘’Beyaz düşlerindeki şiirlerini topla gidelim..’’
Minik elin sevincinde;
Kayboldun sen! Uzaktaki adamım!
A.Esra OSKAY