21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
Dönüp durduğum heryerde,
aynı mimari hayat.
kimseye söylemediğim, ama herkesin bildiği,
kimliksiz bir sır.
rutininnden ayrılmış,
sürüklendikçe akan, kendine yeni kollar, yeni deltalar açan bir nehir,
yenilik ararken,
hep aynı denize dökülmek.
en çok kendinden gizlenen, kendinden sıkılmak.
...
Ne kadar çok şey var sevilebilecek,
en çok aradığımız, en uzak olan sanırım.
elimizde olmadan yirmidört saat beklediğimiz şey,
bilincimizin hayatımıza hükmedebilmesi,
oysa tıkılı kaldığımız,
düşüncelerimizin önüne geçememek.
nasıl olacak, en uzakta olma isteiğinin gerçeleşmesi.
en uzak olana varmak, onun yakınında olmak.
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 03:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lzcramcil Ceyhun Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/24/uzakta-olana-yakin-olmak-yildizlara-dokunmak-istemek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!