Uzakta Bir Şehir Var Şiiri - Rüstem Badı ...

Uzakta bir şehir var, gökyüzüyle kavuşan,
Yüzlerce çatının arasında hayaller süzülür,
Dumanlı sokaklar kaybolmuş hatıralarla dolu,
Her köşede başka bir derdi fısıldar rüzgar.

Taşlar, sokakları işgal etmiş,
Terkedilmiş bir sevdanın izleri gibi,
İlkbahar güneşi, gri binaların arasında,
Sıkışmış umut, çürümekte sessizce.

Yüzlerce insan, gözlerinde koca bir boşluk,
Adım adım yürürken, ruhları kaybolmuş,
Düşüncelerini yitirmiş, birer gölge gibi,
Yüzleri zamanın rüzgârında silinmiş anılar.

Kahvehanelerde şarkılar, yarım kalmış melankoli,
Dillerde bir hiciv, derin ironiler,
“Baksana, bu hayat ne kadar garip,” derken,
İşportacı çocuklar, hayalleri pazara çıkarıyor.

Çöpler arasında bir umut filizleniyor,
Sokak lambaları, parlak ama soğuk,
Neden bu şehrin yaraları hiç kapanmaz,
Her yeni gün, geçmişin izlerini taşır.

Bir başka köşede, eski bir balıkçı,
Denizden bir parça hayat getirmiş,
Ama balıklar, denizle dostken,
O yalnızca sahilde bir hayal.

Kayıp zamanın gölgesinde,
Geçmişin yankıları, birer melodram,
Sevdalı bakışlar, kaybolmuş efsaneler,
Aşkı unutan ruhlar, kırık dökük kalpler.

Ve işte, bir kadın geçiyor yanımdan,
Beyaz bir elbise, ama üzeri toprak içinde,
Yüzü, zamanın kıvrımlarında kaybolmuş,
Kim bilir, belki de bir zamanlar güzellikti.

Her adımında, o eski şarkı çalıyor,
Yüreklerin derinliklerinde yankılanan,
Bedenler köle, ruhlar azat,
Kendi hayatlarını satmaya çalışanlar, işte burada.

Uzakta bir şehir var, her köşede başka bir acı,
Her binada bir hüzün, her sokakta bir sır,
Ama yine de umut, kısacık bir ışık,
Kararan gecelerde, belki bir gül açar.

Her sabah, yeni bir hikaye başlar burada,
Hicivle dolu, zamanın derin yaralarında,
Gözlerimde bir gölge, şehrin sırlarını fısıldar,
Burası benim evim, ama hayallerim çok uzakta.