Uzaksın Yüreğime Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Bu yılda koca bir karakış bıraktık geride.
Yağmurdan ıslanan serçe misali…
Yüreğine sığındım her seferinde,
Bak! şimdide gönül pencerene yasladım başımı…
Uzun uzun düşünmeden, tekrar alsan içeriye!
Bir avuç sevgi döksen önüme,
Bir yudum sevginle ıslatsan kuruyan dudaklarımı.
Zemheriden kalan titremelerim azalsa sıcak nefesinle…
Tekrar sarmalasan dindirsen ruhumun üşüyen yanını!
Merhem olsan iyileştirsen,iflah olmayan kalp yaralarımı! .
İç sızılarımın sesini kıssan!
Örtsen üzerini yalnızlıklarımın, üşümesem sensizliğe
Hani diyorum hiç susmasan… hep konuşsan benimle! .
Cesaretlensem umut doğsa bahar gecelerine,
Bir cemre düşürsen nemli gözlerime.
Ve ben tepeden tırnağa ıslansam, sırsıklam olsam sevginle.
Nisan yağmurları kadar kısa sürsede yok ziyanı
Bir damla sevgin bir okyanusa bedel!
Ve bana dolu dolu yeter …

Uzaktan sesi geliyor duyuyormusun?
Adım adım Yaklaşıyor bahar yağmurları
Bak! aşk yüklenmiş beyaz bulut’un kanatlarına
Kapat şemsiyeni bu kez ıslatsın, beni ve seni…
Hadi sorgusuz çek yüreğinden içeri…
Söz veriyorum; bu sefer son nefesime kadar kalıcıyım,
Söz veriyorum; başka aşklara yabancıyım.
Yargısız infaz etme ne olur önce bir dinle!
Al beni gönül pencerenden içeriye,
Kilitle yüreğinin kafesine…
Azat etme tutuklu bırak.
Nereye gidebilirim böylesi kırıkken kanat?
İzin ver ömrümü bitireyim senin mevsimlerinde,
Göç etmeden başka iklimlere,.

Yoruldum, baharları hep zemheri yaşamaktan
Yoruldum, hep ucu ucuna mutluluğu kaçırmaktan
Bu mevsim tut kanatlarımı,
Kırılsada birkaç yerinden hiç ses etmem
Ve kalayım sende ben,
Kalayım…hiç göç etmeden.

Gamze YAĞMUR

16/03/203