Gönlüm ile görebildiklerimden uzakta yaşıyorsun,
Mesafeden dolayı değil, zihnin her daim uzak bana.
Yaşayacaklarını geçmişinle harmanlayıp körleşiyorsun,
Yardım edemem ne yazık ki sözde uzaklarda olan sana.
Bahanelerine sığınma gözlerimin içine bakıyorken,
Üzme seveni gönülden, uzaklaştırma özünden.
Kapatma gözlerini sahte ışıkların solgun parlaklığından,
Sırf sen gör diye kopardım en parlak yıldızı gökyüzünden.
Kayıt Tarihi : 17.10.2023 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!