Uzaklıklara Uzanışım Şiiri - İmren Çelik

Herşey sarhoş sevgilim!
S'onsuz bir aşk'ın rengi huzur mavisiydi oysa..
Lanetli bi aydınlığa tutsak
Gözyaşlarımda yansıyan hüzün yüzünü gösteriyor
Hayata kimin gözleriyle bakabilrim artık;
kirlenmiş ruhumu bembeyaz ölüm karları örter mi sevgilim!
Yalnızlığım gökyüzümün sönük yıldızlarını meze yapıyor ayaz gecelerimin yanına!

Çıktığım yoldan kendime dönüp hayallerimi toplayamıyorum
gülmeye yelteniyor dudaklarım,
Gözlerim bastırıyor çılgınca ağlıyor;
bir bilinmezliktir tutturmuş gidiyor sensizlik..
Uzaklıklara uzanmış varlığının sesine kulak veriyorum;
duyduğum tek ses gece ayazı oysa!
Çırılçıplak firari bir heykel gibi dolaşıyor ruhum yalnızlıklarda
şafakta uzanan sahipsiz gölgelerden ürküyor! !
Gecenin yatağına uzanan ruhum;
kirlenen yüzüne dokunuyor..
Çırılçıplaklığını atabilse üzerinden,
sadece gözlerine dokunacaktı gözleri.......