Belki yanında degilim.
Hatta kilometrelerce uzağız birbirimize.
Öpüp koklayamıyor, sarılıp uyuyamıyor olabiliriz.
Hatta senelerdir birbirimizi görmüyorda olabiliriz.
Ama yine seni en çok ben severim.
Uzakta da olsan yüreğini yüregimde hissederim.
Mesafeler engel değil sonuçta seni sevmeme.
Ara sıra da olsa ara ama beni, sor halimi.
Eskilerden konuşalım mesela.
Aşkımız körüklensin..
Yada yemek tarifi verelim birbirimize.
Maçlar hakkında konuşalım..
Ne biliyim işte saçmalayalım.
Ama kopmayalım hiç, hep taze kalalım..
Sen bana ait bende sana..
Uzanalım beraber, sonsuzluğa..
Kayıt Tarihi : 21.1.2014 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Başak Burcu Bilecen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/21/uzaklik-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!