Uzaklaşıyorum yavaş yavaş

nasılda bulandı kar beyazı sevgiler
kıpkızıl siyaha
suskun bugün geceye güneş
kaçık bir rüzgâr
bastırdı alabildiğine
tutmuyor el ayak her yanımı kar
kızarmaz oldu ufuk bir türlü güneş doğmuyor

paslanıyor
dokundukça sevgilerim
yahut ta korkularımı
yaşadıkça çoğalıyor
kimsesizliğim
sevgisizleşiyor yüreğimde

tut ki gözlerinin rengi çok güzel
tut ki çok sevdim
parlamıyorsa sevgiyle aşk dolu gözlerin
aşk yorgunu kollarım
seni saramıyorsa
tutunamıyorsa ellerim ellerini aşk ne yazar

yok, oldu sevgim hissetmiyor kalbim
yok, oldu bütün duygularım yorgun ihtiraslarım
uzaklaşıyorum yavaş yavaş
sevgisiz bir dolu ucube yalnızlıklara

ala bora tüm duygularım
çıplak kum taneleri
örtüyor üstünü hırcın dalgaların
kalıyor metrelerce kumun altında tüm seviler