Bildiğim bir yerlere gidiyorum.
Bildiğim bir yerden
Bir arabada.
Her geçen saniyede
Biraz daha çoğalıyor metreler, dağlar, şehirler.
Her geçen saniyede
Biraz daha
Yaktığım ateşin dumanı, çöküyor yorgun yüreğime.
Buğulanınca gözlerim.
Bakışlarım dalgın, kayar gider sabit bir noktaya.
İçimde duman
Boğulacak gibi oluyorum
Daralırmış bu yürek, bilmezdim.
Bir sığara yakıyorum.
Düşünmüyorum.
Hatırlamalar.
Film şeridi gibi geçip giderken gözlerimden.
Gerisin geriye dönmek istiyorum, olmuyor.
Sevdiğim
Sevdalım.
İsmini haykıracağım uçsuz bozkırlarda değilim.
Ürkek bakışlarla evinizin önünden de geçmeyeceğim. “
Değişik hislerle de dolmayacağım.
Uzak yerlere gidiyorum.
Her geçen saniye, biraz daha uzaklaşıyorum.
Yaşamın, aşkın anlamını bulduğum sevdadan.
Her satırın yazılışı,
Bir anımsamayla başlar.
Ah be neden bir şeyler keser,
Bir şeylerin doğallığını.
Yaşanılır olduğu ve değdiği, anlamını bulduğu an.
Kaç saat sonra bilinen bir şehirde olacağım.
Değişik tanıdık, tanımadık insanlar içinde.
Değişmeyen bir şey olabilir ancak.
Ansızın bir düğün şenliğinde başlayan.
Ve yüreğimde, hep varolan şey olacak buna eminim
Bu sen......
Hakan tüt 12/02/ 2000
Kayıt Tarihi : 14.7.2006 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
memleketimden gürbete giderken yeni bir hayat kurma hayalleri ter temizdir daha nerdeyse oraya fethetmeye gider gibidir insan ve dimdik gideriz. ama ne yazık ki yaşam yaşamak hayat denen şey in hiç şakasıda olmaz töleransıda o boş dulundugun an seni savurmaya hazırdır (işte böyle bir şeydir yaşam)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!