Uzaklaşıp Gidiverdin Benden Habersizce

Bu sabah bir yolcumu
Otogara götürürken
Kaldırımda yürüyordun
Aracımı çekip sağa
Bakakaldım peşin sıra
Daha da güzelleşmişsin
Olgunlaşmışsın biraz da
Yanakların al aldı
Kıyafetin kırmızıya çalardı
Sarı saçların taranmıştı sıkıca
Peşin sıra izledim sessizce gidişini
Benden biraz daha uzağa erişini
Kuğu gibi salınışını
Benden habersiz oluşunu

Buğulandı yosun yeşili gözlerim
Titredi sesim
Yıllar önce seninle ne kadar da yakındık
İki sırdaş
İki yakın dost
İki arkadaştık
Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi
Sözümüz sohbetimiz hep sevgi üstüneydi
Büyümüşsün her halinden belli
O masum gözlerinde hüzün
Yüreğinde bilinmeyen bir sızı vardı
Görünmeden sana bir daha
Bildiğim tüm duaları okudum ardın sıra
Seninle ilgili unuttum tüm bildiklerimi
Tatlı sesinin rengi silindi belleğimden
Geldiğin gibi sessizce
Uzaklaşıp gidiverdin benden habersizce...

Turan Gökmenoğlu
Kadıköy, 2 Nisan 2007