Uzaklaş Şiiri - Muhittin Alaca

Belli ki mesutsun, Moskof elinde,
Yeni bir sevda ki, harf harf dilinde,
Kalmasın maziden, tek zarf elinde;
Onlarca mektubu, yak ve uzaklaş,
Ne halimi sor, ne yanıma yaklaş!

Aldırma ruhumun, dram, yasına,
Gönlümün hicranlı, gam deltasına,
Ela gözlerimin, tam ortasına;
Uzunca son bir kez, bak ve uzaklaş,
Ne yüzümü gör, ne yanıma yaklaş!

Turnalar, leylekler, dağ bayır göçtü,
Ceylanlar pınardan, kaç seher içti?
Unuttum kokunu, çok bahar geçti,
Yavaşça elimi, sık ve uzaklaş,
Ne tenini sür, ne yanıma yaklaş!

Kalbim heyecanla, yâr atmaz artık,
Senin için imkan, yaratmaz artık,
Vuslat şarkıları, kâr etmez artık;
Hüzzamca bir plak, tak ve uzaklaş,
Ne teselli ver, ne yanıma yaklaş!

Akan gözyaşımı, silen olmasın,
Sızlayan döşümü, bilen olmasın,
Toplanıp başıma, gelen olmasın;
Pişmanca içini, dök ve uzaklaş,
Ne yaramı sar, ne yanıma yaklaş!

Sendeki meziyet, deniz-kum gibi,
Ömrüme eziyet, bir zakkum gibi,
Çekerim müebbet, bir mahkûm gibi;
Sessizce boynunu, bük ve uzaklaş,
Ne ruhumu yor, ne yanıma yaklaş!

Yok ki bekleyenin, erguvan vakti,
Çoktan bozdun zalim, o güven, akdi,
İş yapmaz arısın, bal kovan aktı;
Sonsuzca kalbinden, sök ve uzaklaş,
Ne hayaller kur, ne yanıma yaklaş!

Gerek yok vedaya, mihmansın zaten,
Mendilin hediye, boncuklu saten,
Ağlarsın ne diye, ilk miyiz biten?
Usulca kapıyı, çek ve uzaklaş,
Ne şehrime gir, ne kabrime yaklaş!

04.08.2025
Muhittin Alaca