Uzakların Şarkısı Şiiri - Metin Keleş

Sen hangi iklimin çiçeğisin güzelim
Dudaklarını hangi çöllere bağışladın
Ben masal ülkelerinin bir gezginiyim
Sahibi yok bu ıssız gecelerimin
Sen gözleri ceylan ormanları
Ben kör bir avcısı bu yabani kentlerin
Sen elleri kardelen açmaları
Teninde mevsimler değiştiren kadın
Fısılda kulağıma ey uzakların şarkısı
Saçlarını hangi rüzgarlara savurdu yar
Anlat bana ey dili şeker,
gözleri gül reçelim
Söylesene sen hangi iklimin çiçeğisin
Ben köleler diyarında bir bedeviyim
Sahibi yok bu arsız düşlerimin...

Fısılda kulağıma ey uzakların şarkısı
Uzaklar yakın bir gelecekte mi çürüdü?
Kangren olmuş bu sabahların ayazında
Kelebeklerin ömründe mi saklı kaldı hayallerimiz
Bizi kim sürüdü bu kurak vadilere
Yeşilimiz hangi ressamın fırçasında kurudu
Göğümüz yine mavi evet;
Yine bulutlu
Ve coşkun ırmaklar gibi göğsümüz
Sevmeye aşina direnişe nazır
Göğsümüz diyorum ey uzakların şarkısı;
Coşkun ırmaklar, dolgun bulutlar, kızgın yangınlar,
Ve beyaz güvercinler gibi.
Akmaya,
Yağmaya,
Yanmaya,
Uçmaya hazır...