Hani uzaklarda olduğu gerçeğini her gün yaşıyorsun,
Yine de ufuklara uzatıyorsun elini tutmayacağını bilmene rağmen, ve ellerinin sıcaklığını yine de hissedebiliyorsun.
Her an hiç çalınmayan kapından içeri gireceğini hep bekleyip de ama aslında hiç gelmeyeceğini bilmen gibi,
ama o hep gözlerinin karşısında oluyor...
Nereye baksam nereye gitsem hep gözlerimin önündesin.
Sanki beden benim içimdeki ruh ruhun,
Ne yapsam ne etsem hep bir boşluk bir türlü dolmuyor içim.
Çünkü dünyadaki hiçbir şey senin gibi olmuyor...
Kayıt Tarihi : 20.9.2020 15:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emir Kerküklü](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/20/uzaklarin-gercegi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!