uzakların derin sarhoşluğunda takılı kalmış
......bir düşünceyle uyandin sen
ellerinde hiç bir zaman yeşermemiş tohumlar
.....vardı
dağ gibi büyük ve bi o kadar da yalnizdi
.....duyguların
ezilmiş gecelerinin sancılı sabahlarında
......uyanmayı bekleyen
derin izlerini unutmaya çalışırken
duyulmuyordu çığlıkların
ayakların geri geri giderken
rüzğarlara yüklediğin isyankar düşüncelerin
.....dalga dalga yayılıyordu
........peş peşe
birakmak istiyorken bağlanmakti çaban
kalbinden çıkarmak boşunaydı acıları (17.04.06)
Kayıt Tarihi : 17.4.2006 23:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yılmaz Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/17/uzaklarin-derin-sarhoslugunda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!