Kimden uzaklardasın kendinden mi yoksa
Korkularından bilmediklerinden mi?
Ya tut kalbin elin, gelsin yakına,
Bir sen, birde sevdiklerin gelsin aklına,
Sen mi kaçtın onlardan onlar mı kaçtı senden
Uzakları yakın etmek elinde, tut kalbini elinle
Ya gözleri kalbin gözleri, mercan bakışlı
Yumdun mu, her şeyi görmek isyanımı bir hali
Aç kalp gözünü, gör istediğin delice doluca
Belki sevda, belki hasret belki umutla
Ayakların üstündeyken yakın ol kendine
Kendinden öte yakınların uzak olmasın
Işıklar karartmasın gözlerin nurlansın,
Senin yansıtıyor onların karşında sen
Ve yakınların hala uzakta duruyorsa,
Önce aramalısın kendin olmalısın yakında,
Söylemelisin adını, yazmalısın denize
Bir martının kanadında yaşamalısın hayatı
Uzakların yakında, kendinde, belki yanında
Anılmamalısın uzaklarda, olmalısın yakında,
Kendinde kendinden öte, hep yanı başında,
Duygunda dağarcığında, kanında damarında,
Kimse anmasın seni ey uzakların adamı
Yakınların güneşi ol, duygunun ateşi
Sevdanın sesi, ol kendinin güneşi
24.04.2006 SAAT 0056
Zehra Canan YıldızKayıt Tarihi : 25.1.2010 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mesafeler bir ölçü, yakınlık hissettiğin, kimi zaman çok uzaklarda dahi olsa yanı başında duran olur, kimi zamanda yanındaki dağlar ardındadır.
TÜM YORUMLAR (1)