Uzaklari Düsünüyorum Şiiri - Emine Yilmaz

Uzaklari düsünüyorum.
Karanligin ortalarinda igrenc savaslari.
Patlayan silahlar geliyor gözümün önüne,
atilan bombalar,
sokaklari dolduran cesetler,
aclik sefalet,
ve rezilligin dik alasi...

Uzaklari düsünüyorum
basim ellerimin arasinda...
yetim, dul, kimsesiz kalanlari,
bir lokma ekmege muhtacken,
dilenmekten utananlari,
itilenleri, horlananlari...

Yakinlari cok yakinlari düsünüyorum
ihtiyactan ziyade zevk-ü sefaya dalanlari
gözlerim doluveriyor.

Bir yanda yokluk bir yanda bolluk.
En adi serefsizlikler diz boyu.
Kimseden kimseye fayda yok.
Gemisini yürütene kaptan deniyor!

Ve ben bu uzaklari
ve ben bu yakinlari düsündükce
hazmedemiyorum...
MIGDEM BULANIYOR