Bana çok uzaksın ne yazık ki,
Ve ne yapsam da seni kendi içime çekemiyorum küçük kız,
Ellerine her değdiğimde,
Bil ki hüzünlerinden gün ve gün ölüyorum...
Sen bilmiyorsun,
Sen anlamıyorsun,
Uykuya hasret göz kapaklarıma artık bakmıyorsun,
İçinde yaşatıyorsun benimle paylaşmadıklarını,
Ve yalnızca kendini değil, beni de yakıyorsun...
İçimdeki evhamlar,
Bir de beni kahreden duyumlar var gün ve gün sevgimle beraber artan,
Ellerimin soğukluğu ondan, gözlerimin nemi,
Seni kaybetmeme isteğim bir yanda,
Gururumu yitirme korkusu öte yanda,
Ortalarında bir bulut gibi sıkışıp, şimşek oluyorum,
Uykularımı kaçıran bir “neden”ler dizisi var gözlerimin ferinde,
Ve ellerini çektiğin her anda seni sensiz yaşama hissi...
28.Mayıs.2002
Saat: 19: 15
İstanbul
Kayıt Tarihi : 31.5.2002 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ediz Karaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/05/31/uzaklardasin-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!