Uzaklardan Mezara Şiiri - Mustafa Candan

aç kapıyı sevgilim, uzaklardan.ben. geldim
çok yorgunum 1 bardak doldururmusun içeyim seni
geçmişe bakıp sensiz geçen günlerime ağıt yaksam
sen dinlesen ben hiç susmadan geçmişi anlatsam

düşündüğüm her renkten hissettiğim her histen
affetmessin biliyorum habersiz aldığım her nefesten
yıllar yağmur damlası olup ta yitmiş yanaklarımdan
yapraklardan saçıma atlıyor, baharlar dahi dolmuş kan

birde kahverengi gözlerin inceden kederi gönlümü dağlıyor
sessizliğin sırrı dudaklarının ıslaklığında gömülüyor
yanan şiirimde bir satır yazı gibi akşam onu karartır
bu ıssız çölün uzaklarında silinen bir hatıradır

hangi hayal derine dokundu ki konçuy
düştü bir pinhani alev salkımı içerine koncuy
hangi karanlık rüyada bastı seni uykularında
birden bire cehennem ateşi vurdu kıyılarına

örtüldü baştan başa tenin beyaz bir terle
dumanlar da hangi dert kaldı, bağrıma üşüşmeyen
hangi ölüm bestesi bu, kalemimden akmayan söyle
gönderiyorum artık günahkar şiirleri cehenneme

bugün olmaz, hayır bugün yok acı göz yaşlarımda
dinmez gönlümde fecrin rüzgarı, artık gelsin felah
bana rahat bir döşek ser yerin altına, acele et
biliyorum ki kalmayacak burada dikili kazık bile.sadem.