Uzaklardaki Hayat Şiiri - Barış Bülbüloğlu

Bir rüzgar gibi geçiyor hayatım,
Bazen suskun bazen patlamaya hazır bir fırtına,
Tozu toprağı götürüyorum yanımda,
İstediğim insan yokken baş ucumda,
Bir deniz oluyorum bazen,
Dalgalarım hırçın vuruyor kayalıklara,
Üzerindeki limansız gemileri,
Alıp götürüyorum uzaklara,
Bir aşık oluyorum bir sevdalı,
Elimden tutan yok bütün sevdaları yaralı,
Uzaklaşmak istiyorum o denizlerden,
Korkutuyor rüzgar sert esince,
İnsan küçük bir mutluluk isteyince,
Çok zor hayat acımasız artık,
Ölüm kolay geliyor yaşadıkça,
Seviliyorum deyip aldanınca,
Ve biliyorum yasamaya değer birşerler var,
Bu hayatta acılar kazandıkça,
Her acıdan bile ders alınıca.