Yanımda olmayacaksın bir sabah uyandığımda
Gideceksin bir kuru çiçek bırakıp ardında
Belki de hiç güneş doğmayacak pencereden baktığımda
Gözlerim dalacak yine çok uzaklara..
Bir zamanlar sen yazmıştın bunları bana
Ben yalnız seni sevdim,inanmadın inatla
Çekip giden oldun,ihtiyacım varken sana
Döneceğin günü bekliyorum pişmanlıklarınla..
www.iebingul.com
İbrahim Ethem BingülKayıt Tarihi : 28.7.2004 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey güle can veren güneş
Madem öyle gel kederle birleş
Senin sıcaklığın toprağımızla kardeş
Dil perişan elde yokki süzgeç
Saklanıyorum bir nefesinde sessizce
Baştan aşağı pişmalık oldum gizlice
Baştan aşağı feryat ektim gönle serkeşce
Bütün ümidim yaşamak yar gölünde
Ve yaşatmak iki nefes ararsında bile...
Gideceksin bir kuru çiçek bırakıp ardında
Belki de hiç güneş doğmayacak pencereden baktığımda
Gözlerim dalacak yine çok uzaklara..
Bir zamanlar sen yazmıştın bunları bana
Ben yalnız seni sevdim,inanmadın inatla
Çekip giden oldun,ihtiyacım varken sana
Döneceğin günü bekliyorum pişmanlıklarınla..
:::::::::::::::::
SAGOLUN HOCAM,
YiNE DUYGUDAN DUYGUYA
DALDIRDINIZ BiZi........
SELAMLAR
.
Ve bir gün çorak toprağında
Yalnız, çaresiz, kurumuş çiçek
Görünmüyodu dikenler arasında
Kendi gözyaşıyla sularken
Yine toprağını kendi
İnat etmeden yaşamaya
Özgürlük düşleriyle
Bırakıp hayatı gülüşleriyle
Veda etmişti sessizce.
Ve bir gün, yolcu gam toprağında
Gülsede kederler içinde
Ama kader işte, yada kader elinde
Acıyıp can verdi çiçeğe
Çiçeğe değil kendine
Acımıştı aslında.
Ve gelmeyecek bir günde ikiside
Ne yolcudan haber var ne yoldan
Ne çiçekten ne topraktan
Ne düşten nede özgürlükten
Bitmeyen gün nerde ise
Ordaymış ikiside
Umarım mutludur ikiside..
TÜM YORUMLAR (21)