Uzaklardaki Dost Şiiri - Bekir Yüzer

Uzaklardaki unutulmamış dost
Bir başına mutlumusun oralarda
Yollar yinemi kalleş
Yine uzadımı sonsuz boşlukta
Yırtamadınmı daha gurbetin hain yalnızlığını

Belki şimdi bir fincan kahve içiyorsundur bir başına
Yada sokaktasın yanında bin gavurun dölü
İnsanların içinde bir çığlıkmısın aykırılığa
Yoksa unuttunmu bizi zamanın acımasızlığında
Nergislerin kokusunda hissetmek gibi dağları
Hissetmiyormusun yurdunda kalanları
Ne zaman bitecek bu ayrılık
Bir dost sarılış esirgemeden
Karşılaşacağımız gün gelecekmi ha söylesene

Geceleri soğukmu oralar
Sıla hasretinin hayaliylemi ısınıyorsun
Hiç yıldızlara baktığın olurmu
Belki aynı yıldıza dertlendiğimiz olmuşmudur
Sen uzaklardaki unutulmamış dost
Pencerenden baktığında yalnızlığına
Camın buğusuna yaslandığın oldumu
Hissetmedinmi buğuda saklı gözyaşlarımı
Hiçmi kalp çizmedin o ıslak cama

Medeniyetin insanlığı bitirdiği o yerden
Dönecekmisin bi gün
Diyecekmisin merhaba
Özlemler ne zaman bitecek söylermisin bana