Bir resim çiziyorum aklımdan,
Çerçevesiz bir resim,
Yanmaya başlamış çoktan yavaş yavaş köşelerden.
İçinde bir kadın var uzaklarda,
Bir yerlerde uzaklara bakıyor,
Derin derin, gülümseyerek bakıyor.
Önünde bir deniz,
Gökyüzünde ağlayan bulutlar,
Bir yanında ağaçlar ağlarken,
Bir yanında papatyalar gülüşüyor.
Ağaçlar ve bulutlar kime ağlıyor?
Bir adam var uzaklarda bir yerlerde.
Yolunu kaybetmiş adeta,
Uzaklardaki bir kadına bakıyor.
Derin derin, korkarak bakıyor.
Uzaklaşıyor yaklaştıkça.
Kadın neden uzaklarda ki?
Papatyalarla birlikte gülseler olmaz mı?
Kayıt Tarihi : 4.12.2023 06:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!