Uzaklarda Olsanda Sen Şiiri - Levent Yılar

Yüreğimin kör noktasında gözlerin
Hicretindeyim sen kokan gecenin
Mühürlenmiş sana açılan kapılar
Sana dönüyor yüreğim senden umutsuz
Pervasız duygularımın akışına saldım kendimi
Sen kokan küflerine yeşillendim hayatın
Hayatın sen olan yanına düğümlendim

Karanlıklar gölgelerini zapt ediyor aşkının
Soğuk duvarlar sen olan bana şaşkın
Bulutlar kusuyor öfkesini yıldırım olmuş
Sırılsıklam ıslanıyor şemsiyesiz sen yanım
Öyle bir fermanın muhatabı ki yokluğun
Prangalarla bağlıyor sol tarafımı
Zindanına hapsediyor sensizliğin

Katlediyor zaman kendini düşlerken seni
İdam sehpasında tevekkülünde yüreğim
Özlemlerim sen tarafında darağacının
Celladını beklerken beyazlar içindeki ben
Film şeridi dünlerimin keşkelerine boyanmışım
Dolanmışım ahlarına sensizliğin
Nefesimi tıkayan yokluğuna asılmadan

Bu ne vicdandır ki aşkın teslimiyeti sana
Sana muhabbeti sevdasına hüküm yemiş günahımın
Voltalar sana doğru her dönüşünde
Sana çekilmekte tespih taşları
Avuçlarımın arasında buruşturup attığım
Sana yazılmış tüm nameler
Fersah fersah uzaklarda olsan da sen