Geceler boyu adını ezberledim,
Bir tek sen bilmezsin, ben nasıl özledim.
Sesin, bir rüzgâr gibi geçer içimden,
Ama sen hep uzak, hep benden giden...
Sakın dönme artık, diyemem sana,
Kalbim inatçı, söz geçmiyor ki bana.
Gittiğin yolları her gece arşınlarım,
Ayak izlerinde kaybolurum, yanarım...
Sitemim yok sanma, içimde fırtına,
Bir gülüşüne dünya sererim altına.
Ama yokluğun… işte o en ağır yalan,
Varlığın uzakta, yokluğun tam yanan...
Sevdin mi bilmem, ben hâlâ severim,
Adını kalbime her gün yeniden dizerim.
Uzakta olsan da, sanki yanımdaymışsın,
Kahretsin… ben seni unutamamışım.
Kayıt Tarihi : 19.4.2025 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!