Uzaklarda Bir Yürek Şiiri - Hakan Arıkan

Bilirim;
Uzaklarda bir yürek var.
Beni bekleyen,
Benim aradığım.

Belki;
Sokağın başı kadar uzak,
Okyanus ötesi kadar yakın belki.

Korksam da;
Sokağın başına kadar yürümekten.
Hiç öğrenemesem de yüzmeyi,
Bir bağ var,
Beni o yüreğe bağlayan.
Bilirim bekler vazgeçmeden,
Uzaklara inat.

Gidemediğim sokak başını seyrederim,
Karanlık odamın canımdan.
Resimler çizerim sigara dumanıyla,
Bir nefeste sokak başına.

Önce cumbalı ahşap bir ev,
Her basamağı gıcırdayan,
Uzandığımda,
Tahta aralıklarından yağmuru seyredebildiğim.

Sonra;
Kara saçlı,
Kara gözlü bir sevda çizerim,
Cumbaya.
Gıcırdayarak indiğim merdivenden,
Beni uğurlayan.

Apansız bir lodos çıkar,
Gecenin karanlığında,
Sabaha karşı.
Alıp götürür sevdaya inat,
Tüm çizgilerini ahşap binanın.

Ama bilirim bekler beni,
Sokak başında bir yürek.
Hava kararınca tekrar çizmem için,
Cumbalı ahşap evi.
Bilirim vazgeçmeden bekler beni,
Belki de lodosa inat,
Uzaklarda bir yürek.

Ankara Haziran 2003