Yıldızları izliyorum bilmem hangi zamanda yaşarken ,
Çok uzakta gördüğüm en büyük yıldız , yüreğime ikizken ,
Karanlığı seyrediyorum ,gökyüzünde kaybolan ruhum ile !
Yolum karanlık değil biliyorum sadece onsuzluğa yoksun ,
Ekmeği tuza banar gibi izliyor karanlığı bu kireçli gözlerim ,
Varlığını yokluğunda arayan ,karanlık gibi paha biçilmez ,
Bilmem kaçıncı yüzyılda söndü ışığın kaybolmuyor adın ,
Yollar , insanlar ,renkler sıradan senin sıra dışı parıltında ,
Uzaktasın uzaklardasın, bilinmedik yerlerde ,
Ağaçların yeşilinde, renklerin koyusunda
Kaybolan ışıkların içinde.
Uzaklarda bir yerdesin, dünyama çok yakınken .
Kayıt Tarihi : 7.7.2020 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kaleminize sağlık.
Gönül sesiniz daim olsun.
TÜM YORUMLAR (1)