uzaklarda bir yerlerdeyim...
özlemlerim bazen gecenin karanlığında,
tıpkı hoyrat rüzgarların dağ başında,
kardelenlerin üstünden taaa yüreğime işlemesi,
bazen de şehr-i istanbul’da
martıları besleyişim gibi,
yufka yürekte...
dedim ya,
uzaklarda bir yerlerdeyim...
oysa,
ne kadar isterdim yanında olmayı,
anlatmanı isterdim bilmediğim aşkını...
giremediğim rüyalarını...
sana dokunmayı,
saçlarına papatyalar iliştirmeyi,
bütün şiirlerde dedikleri gibi
seni hissetmeyi...
aslında uzaklarda,
çoook uzaklarda
değil,
yanı başındayım...
gözünü açsan görecekmişsin gibi,
uzansan dokunacakmışsın gibi,
ya da sigaranı içine çekişindeki
dumanın gibi...
Soner Gürler
19-01-2005
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 13:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!