Uzaklarda Şiiri - Kenan Kervan

Kulaklarım çınlıyor.
İçim acıyor nefes aldığım zaman.
Bir eksiklik,bir boşluk.
Tastamam olamadım bir türlü.
Bir parçam rehin bir yerlerde.
Nerede olduğunu sorma bana.
Yakını uzak eden uzaklarda.

Ne bir ses var işittiğim.
Ne de yolu gösteren bir ışık.
Ateşler saçan bedenim hep karanlık.
Yürekte her daim bitmez bir özlem.
Bir yanım başka yerde sızlıyor.
Yerini sorma ne olur.
Hiç gidilemeyen uzaklarda.

Öyle bir yerde ki kalbim.
Ne sesi geliyor, ne hissediliyor.
Dokunacak kadar yakın, yakın olduğu kadar uzak.
Elimi uzatsam yakalarım da kaldığı yerden.
Kalbimi de yakarım, yerini de.
Kimde olduğunu sorma sakın.
Kalpsizlerin yaşadığı uzaklarda.

Hayalim gecenin koynundaki yıldız gibi.
Sonsuz semadaki gibi yalnız.
Bir yanar bir söner gece umutlarım.
Etrafında hüznün ışıkları.
Yüreğinde birini saklar bulduğu gibi.
Kim diye sorma bana.
Beklediğim çok uzaklarda.