Uzaklarda Şiiri - Adnan Kartal

Uzaklarda çok uzaklarda,
soyut sahte bir tebbesüm,
hiç kimse sevmiyor kimseyi aslında,
sevindikleri tek şey,
bir sömürgecik zulüm...

Uzaklarda çok uzaklarda,
demir parmaklıklar arasında bir hayat,
dört duvar sıkmıyor adamı,
beynindeki duvar kadar...
yari düşünecek mecal yok,
her akşam bütün umutlarını,
cehennem gibi bir yastıkta paralar...

Uzaklarda çok uzaklarda,
doğum ile ölüm arasında sıkıştırılmış bir hayat,
kimi doğum gününü kutlarken,
kimine ölüm mükafat...

Uzaklarda çok uzaklarda,
çocuksu bir savaş,
ağlamak yasak,
minik bir çocuğun elinde,
minik bir taş,
ve şöyle diyor koca tanka!
geçmek yasak...